Γιατί το ποτήρι είναι διάφανο;

Από φυσικής πλευράς, είναι διάφανα, διότι αλλάζει η χημική σύσταση του πυριτίου (το

βασικό συστατικό του γυαλιού) όταν το πυρίτιο λιώσει στους 1700 βαθμούς. Φιλοσοφικά όμως, θα πρέπει να το δούμε πιο βαθιά.

Το ποτήρι είναι ένα δοχείο σαν την ψυχή. Κρατάει μέσα του όλα τα χαρακτηριστικά του ποιοι είμαστε.

Υπάρχουν ποτήρια με έντονο χρώμα ή ακόμα και πλαστικά. Εκεί δεν μπορείς να δεις τί έχουν μέσα τους. Σαν τους Ανθρώπους. Υπάρχουν άνθρωποι που αν τους κοιτάξεις στα μάτια δεν μπορείς να δεις την ψυχή τους. Είναι σαν τα πλαστικά ποτήρια, άθραυστα. Ποτέ δεν θα μάθεις ποιοι πραγματικά είναι. Και ακριβώς αυτός είναι και ο λόγος που δεν θα αλλάξουν ποτέ. Είναι σκληροί άνθρωποι, άψυχοι. Το «ποτήρι» τους είναι από σκληρό πλαστικό, αδιάφανο και κρατάει πολύ καλά κλεισμένο τον χαρακτήρα τους, μακριά από τον ήλιο και το φως. Δεν ξέρεις αν έχουν «νερό», «κρασί» η κάτι άλλο ποιο σκοτεινό.

Από την άλλη υπάρχουν και άνθρωποι με γυάλινη ψυχή. Τους ξεχωρίζεις με μια ματιά. Κυριολεκτικά τα μάτια τους λάμπουν. Το «ποτήρι» τους είναι διάφανο. Βλέπεις ποιοι είναι, βλέπεις τί άνθρωποι είναι. Μπορεί να περιέχουν και αυτοί κρασί, τους ξεχωρίζεις αμέσως. Μπορεί όμως να περιέχουν και νερό. Απλό και διάφανο κρυστάλλινο νερό. Βλέπεις τα μάτια τους και κοιτάς την γυάλινη διάφανη ψυχή τους. Βλέπεις την ψυχή τους και κοιτάς τον διάφανο χαρακτήρα τους.

Είναι περίεργο που στην γλώσσα μας χαρακτηρίζουμε το νερό ως «κρυστάλλινο. Λέμε ότι αυτό είναι το καλύτερο νερό. Όμως και τα καλύτερα ποτήρια είναι κρυστάλλινα! Όταν η ψυχή είναι κρυστάλλινη δεν βλέπεις τα μάτια, δεν βλέπεις την ψυχή, δεν βλέπεις τον άνθρωπο. Βλέπεις την καρδιά.

Μια πλαστική ψυχή είναι άφθαρτη αλλά σκοτεινή .Μια κρυστάλλινη ψυχή είναι φωτεινή αλλά πολύ εύθραυστη. Μπορεί να σπάσει απλά και με ένα απλό ψέμα.

Να λοιπόν γιατί τα ποτήρια είναι διάφανα.

Για να μπορούμε να δούμε τι βάζουμε στις ψυχές μας!