Μια στιγμή, ονειρεύομαι;

Ο χρόνος είναι η τέταρτη διάσταση. Αδυσώπητος, ασυγκράτητος, ασταμάτητος. Έχει ένα τεράστιο παρελθόν, ένα στιγμιαίο παρόν και ένα αχανές μέλλον.

Και όμως, υπάρχει κάτι που μπορεί να κάνει το στιγμιαίο παρόν πιο αιώνιο και από τον ίδιο τον χρόνο.

Εσύ.

Απλά εσύ!

Ανοίγω τα μάτια και τα δευτερόλεπτα σταματάνε να ακολουθούν τον ρυθμό της μουσικής.

Κλείνω τα μάτια μα συνεχίσω να σε βλέπω.

Ανοίγω τα μάτια ξανά και είσαι εκεί σαν να μην πέρασε ούτε μια στιγμή. Λαμπερή. Σαγηνευτική. Πανέμορφη.

Ονειρεύομαι;

Κλείνω τα μάτια και βλέπω την λάμψη σου.

Θέλω να έρθω να σου μιλήσω μα δεν μπορώ να κουνηθώ.

Στέκομαι απέναντι σου.

Ο χρόνος αλλάζει. Το παρόν γίνεται παρελθόν και το παρελθόν είναι ίδιο με το τώρα. Στέκομαι απέναντί σου χωρίς να υπάρχει χρόνος.

Στέκομαι απέναντι σου και θαυμάζω το χαμόγελο σου. Αστραφτερό και λευκό σαν τα σύννεφα.

Στέκομαι απέναντι σου και θαυμάζω τα χρυσά σου μαλλιά να ανεμίζουν. Μεταξένια, ακτινοβολούν κάτω από τον χρυσό ήλιο.

Στέκομαι απέναντι σου και θαυμάζω εσένα.

Και τότε είναι που χάνομαι στο απέραντο γαλάζιο των ματιών σου.

Δύο μάτια παράθυρα στην ψυχή σου. Τα κοιτώ και βλέπω ένα μικρό ξανθό κοριτσάκι να παίζει με το γαλάζιο του ουρανού. Να μεγαλώνει σε μια κοπέλα με όνειρα. Εσένα!

Ονειρεύομαι;

Έχει περάσει τόσος χρόνος μα ο χρόνος δεν κύλησε. Το στιγμιαίο παρόν μου φάνηκε ατελείωτο, μεθυστικό, απέραντο και ζεστό. Ζεστό σαν μια αγκαλιά.

Αχ αυτή η αγκαλιά!

Πιο ζεστή από τον πιο ζεστό ήλιο, πιο δυνατή και από ατσάλι, πιο αληθινή και από την αλήθεια.

Αλήθεια, ονειρεύομαι;

Ανοίγω τα μάτια και σε βλέπω απέναντί μου να με κοιτάς.

Αλήθεια, εμένα κοιτάς;

Ο χρόνος αρχίζει να κυλάει ξανά και το τώρα γίνεται στιγμή.

Η στιγμή που περίμενα τόσο πολύ.

Η στιγμή που ο διαρκεί όσο τα πάντα.

Η στιγμή που θα σε έρθω δίπλα σου.

Η στιγμή που θα σε κοιτάξω στα μάτια.

Η στιγμή…….

Είσαι η πιο όμορφη ηλιαχτίδα ανάμεσα στα αμέτρητα διαμαντένια άστρα του ουρανού!

Είσαι απλά εσύ!

Είσαι το πιο όμορφο διαμάντι ανάμεσα στα αστέρια του ουρανού!

Είσαι απλά ΕΣΥ!